Fór í gær í kaffi til GunnaGunn.....Það var mjög hressandi í alla staða, en mest hressandi var þegar við sátum við tölvuna, við Gunnarnir þrír í góðu yfirlæti, þegar sá minnsti fór skyndilega að rembast af mikilli hörku......Rauður í framan, sat hann að rembast í fanginu á stoltum pabba sínum, sem sagði stoltur "hann er að kúka núna" &klappaði honum stoltur á kollinn.....Svo áður en ég vissi lyfti hann litla krílínu hátt upp í loft, &þá kom í ljós einar þær rosalegustu hægðir sem ég hef séð, því þær voru komnar í gegnum gallann sem guttinn var í.....Skyndilega hvarf stoltið af andliti pabbans, &við tók einhver ógnarsvipur með tilheyrandi öskri&panik....."SHIT þetta er rosalegt" heyrðist innan úr stofunni, en ég komst ekki lengra vegna skyndilegra krampakasta sem fylgja oft miklum hlátri.....ég leyfði feðgunum bara að vera einum frammi í stofunni að tengjast sínum böndum, enda komst ég ekki neitt vegna krampans fyrnefnda.....Á endanum þurfti ég að koma fram þeim til hjálpar, þar sem lítið gekk vegna þess að sá eldri kúgaðist&kúgaðist, &kom engu í verk.....Á endanum náði ég í Kötlu sem kom öllu til bjargar, en fyrst veltumst við örlítið úr hlátri fyrst, við lítinn fögnuð Gunnars eldri, þar sem lyktin var óbærileg, &allt orðið ansi brúnt....Svo eftir öll þrifin kom Katla með litla guttann kampakátan&alsberan fram til okkar......þá heyrðist í Gunna eldri, ertu viss um að hann sé búinn......